بي ميلي و فقدان انگيزه کافي در ميان برخي جوانان و نوجوانان براي همنشيني با خانواده،معاشرت و مشارکت در ديد و بازديدها يا مسافرت هاي خانوادگي از مشکلاتي است که برخي از خانواده ها با آن دست و پنجه نرم مي کنند.
به گزارش
سلام لردگان؛ به نقل از
باشگاه خبرنگاران جوان،حضور در کنار خانواده،هم نشيني و معاشرت و تعامل مطلوب و سازنده ميان اعضاي خانواده از ضرورياتي است که در تحکيم و انسجام خانواده نقش بسزايي ايفاء مي کند.
عليرغم اهميت بسيار زياد اين قِسم از تعاملات،بعضا مشاهده مي شود برخي از نوجوانان و جوانان علاقه اي به همنشيني،معاشرت و مشارکت در ديد و بازديد و مسافرت هاي خانوادگي نشان نمي دهند و ترجيح مي دهند بصورت انفرادي و يا با برقراري ارتباط با گروه هاي هم سن و سال و دوستان،معاشرت و حشر و نشر با اطرافيان خويش را تامين کنند.
کيومرث شرافتي،جامعه شناس و آسيب شناس مسائل اجتماعي در تشريح دلايل و واکاوي ريشه هاي چنين رفتارهايي اظهار داشت:عامل اصلي بي انگيزگي و عدم تمايل جوانان و نوجوانان به حضور در جمع خانواده را بايد در شرايط نامطلوبي جستجو کرد که در برداشت ذهني فرزندان از جو و فضاي حاکم بر چنين جمع هايي شکل مي گيرد.
وي افزود:به واقع جوانان و نوجوانان در شرايطي که از حضور در کنار خانواده احساس خوشايندي را کسب نکنند به انحاي مختلف در صدد بر مي آيند خود را از اين معرکه رها سازند و به نوعي از حضور در جمع هاي اينچنيني شانه خالي کنند.
شرافتي گفت:مناسب و مساعد سازي فضا و شرايط براي جوانان و نوجوانان اصلي حائز اهميت در ايجاد انگيزش و رغبت براي عدم جدايي و انقطاع فرزندان در معاشرت و هم نشيني با جمع خانواده محسوب مي شود.
جامعه شناس و آسيب شناس مسائل اجتماعي عنوان کرد:يکي از عمده نگراني هاي خانواده ها از اين بي ميلي جوانان و نوجوانان به احساس نگراني و دغدغه خاطري معطوف مي شود که در نبود و غيبت آنها ذهن و افکار والدين را درگير مي سازد.
وي افزود:نفس چنين نگراني هايي غير منطقي و غير معقولانه به نظر نمي رسد زيرا طبيعتا در فقدان حضور اعضاي خانواده، نظارت ها ضعيف مي شود و در بستر کنترل ضعيف يا خلاء نظارت،ضريب ظهور و بروز لغزش ها و انحرافات احتمالي بيش از پيش تقويت خواهد شد.
شرافتي گفت:موارد زيادي از سختگيري خانواده در مجاب ساختن جوانان و نوجوانان براي حضور در کنار خانواده ديده و مشاهده مي شود که در واقع اين رفتارها نتيجه عکس مي دهد و عمده جوانان به دلايل شرايط سني،هيجانات روحي،رواني و دروني در بستر ها و شرايط اينچنيني به بهانه گيري،بهانه جويي و رفتارهاي پرخاش گرايانه، انزوا، ،حزن و ناراحتي سوق پيدا مي کنند و استمرار اين وضعيت بصورت بالقوه مستعد بروز نارسايي هايي خانوادگي ديگري خواهد بود.
*لجاجت در تعاملات و همنشيني با خانواده
صديقه نوبهار،روانشناس و کارشناس علوم رفتاري در گفت و گو با خبرنگار گروه اجتماعي باشگاه خبرنگاران جوان،با اشاره به ضرورت عدم سختگيري و وسواس فراتر از حد معمول نسبت به مجاب ساختن فرزندان جوان يا نوجوان براي حضور در کنار خانواده گفت:تجربه ثابت کرده در شرايطي که والدين يا خانواده به حضور جوانان در مَعيَتِ خانواده اصرار مي ورزند،بذر لجاجت در تعاملات ميان فرزندان و والدين کاشته مي شود.
وي افزود:احترام به نظر جوانان و نوجوانان در چنين شرايطي از ضرورياتي است که بايد مجدانه مد نظر والدين قرار گيرد زيرا اقدامات سلبي،وَلَع و تمايل جوانان را براي حضور در جمع هاي غير ،بيش از پيش تقويت مي کند و اساسا محدوديت هاي بيشتر بصورت ناخود آگاه انگيزه و ميل بيشتري را در نوجوانان و جوانان براي انجام امر منع شده بوجود مي آورد.
روانشناس وکارشناس علوم رفتاري گفت:اتخاذ ساز وکارهاي نظارتي و کنترل هوشمندانه فرزندان در زمان غيبت و عدم حضور والدين و خانواده از ضرورياتي به شمار مي رود که به واقع در گام نخست بايد در عين اجابت کردن خواسته فرزندان،زمينه نظرات صحيح و غير مستقيم را براي کنترل رفتارها و پيشگيري از لغزش هاي احتمالي از سوي والدين فراهم شود.
وي افزود:در گام بعدي بايد عدم ميل و انگيزه فرزندان به معاشرت و هم نشيني با خانواده علت يابي شود و يقينا تا اين امر حاصل نشود نمي توان نسبت به مرتفع ساختن اين معضل و نارسايي اقدام کرد.
نوبهار گفت:رفع زمينه هاي بي ميلي و ايجاد بستر خوشايند براي جوانان و نوجوانان بصورت نرم و آرام از الزامات مقابله و مهار نرم اين رفتارها به شمار مي رود.
کارشناس علوم رفتاري و روانشناس در خاتمه يادآور شد:البته نمي توان بصورت قطعي انتظار داشت تا جوانان و نوجوانان عطاي تمامي ارتباطات خويش را با گروه هاي هم سن و سال به لقايش بخشند و اساسا چنين انتظاري منطقي نيز به نظر نمي رسد اما مي توان شرايطي را فراهم ساخت تا زمينه رغبت و علاقه فرزندان به حضور در کنار خانواده به نحو شايسته اي فراهم شود که در چنين شرايطي علاوه بر کاهش دغدغه خاطر والدين،انسجام خانوادگي و تعاملات ميان اعضاي خانواده ها نيز به نحو مطلوب و سازنده اي تقويت خواهد شد.
انتهاي پيام/